Heb je dat weleens meegemaakt? Dat je in een huis van rouw bent en dat er dan opeens een schaterlach klinkt? Heb je weleens gehad, dat je intens verdrietig bent maar dat je op een wonderlijke manier ook geluk voelt?
In hoe wij gebeurtenissen beleven is niet alleen maar donker of licht. Het is niet of helemaal verschrikkelijk of helemaal fantastisch. In onze vreugde zit vaak pijn verstopt. En andersom, in verdriet zit soms iets van intense blijdschap. De meest mooie momenten in mijn werk heb ik meegemaakt in huiskamers waar ook een doodskist stond. Op de een of andere manier brengt verdriet ons tot de kern van het leven. Op de en of andere manier ontdekken we in lijden waar het nu echt om gaat. En nee, dat ook niet altijd.
Verheug je!
We zitten middenin de Lijdenstijd. Een tijd om stil te staan bij het lijden van onze Here Jezus, om te bedenken wat mijn bijdrage was aan zijn lijden, om onder de indruk te komen van de macht van de duisternis. En dan opeens, kiert er licht in het duister, valt er een lichtstraal op ons donkere gezicht. Ik vind het prachtig dat er middenin de Lijdenstijd een zondag is die ‘Verheug je’ heet: Laetare! Wees blij! Een zondag die genoemd is naar een van de slotverzen van de profetieën van Jesaja:
Laat allen die Jeruzalem liefhebben
zich met haar verheugen en juichen om haar,
laat allen die om haar treuren
nu samen met haar jubelen.
(Jesaja 66:10)
Er is verdriet om Jeruzalem. De stad ligt in puin en hoe gaat dit goed komen? En Jesaja daagt de mensen in ballingschap uit om dan verheugd te zijn, te juichen en te jubelen. Waarom? Omdat ze middenin de ellende mogen geloven dat het goed komt. Dat ze in alle somberte en donkerheid het licht van Jezus Christus mogen verwachten. De Lijdenstijd is geen hopeloze toestand. Het is niet bedoeld om ons naar beneden te trekken en verdrietig te maken. Het is bedoeld om middenin het leven waarin angst, uitzichtloosheid, ziekte, onze onhandigheid en onze fouten nog zo vaak de dienst uitmaken, te ontdekken dat er licht is dat ertoe doet. Dat er vreugde is in de diepste put, in de meest treurige omstandigheden. Omdat Jezus niet alleen maar geleden heeft en gestorven is, maar ook is opgestaan.
Er kiert licht in het duister
Verheug je, al lijkt er niet direct een aanleiding voor te zijn.
Juich, ook al zie je nog niet zoveel van de vrede die Christus brengt.
Jubel met alle mensen, ook al is de nacht van strijd en zorgen nog niet voorbij.