Soms kun je dat gevoel hebben. Dat je met lege handen staat. Dat wat je graag vast wilt houden tussen je vingers doorglipt. Dat je geen grip hebt op de situatie waarin je zit. Dat je niets te zetten hebt tegenover de woorden en daden van een ander. Soms word je er pijnlijk van bewust dat we niets bij ons hadden toen we deze wereld binnenkwamen, maar dat we ook niets mee kunnen nemen als we deze wereld verlaten.
Met lege handen. Ook bij God komen we met lege handen. We hebben niets in te brengen bij God. We kunnen niets meenemen voor hem dat we niet eerst van hem gekregen hebben. Lege handen maken verlegen. Met lege handen voelen we ons al snel naakt en kwetsbaar. Wat hebben we God nodig. Als we beseffen dat we met lege handen staan, dan ontdekken we ook dat we niet zonder God kunnen. Wie is het die ons leven in de hand heeft als we het zelf nauwelijks vast kunnen houden? Wie is het die voor ons opkomt als we ons bedreigd voelen door kwade machten, door ziekte of door het onrecht dat anderen ons aandoen? Wie is het die ons geeft wat we nodig hebben?
Lege handen moeten telkens ook weer open handen worden. Handen die zich uitstrekken naar God. Handen die graag gevuld worden, niet met wat we graaiend maar te pakken kunnen krijgen, maar met wat ons liefdevol wordt aangereikt. Als lege handen open handen worden, zullen we verbaasd staan over de genade van God. Die ons vervulling geeft, nieuwe kracht als we ons lamgeslagen voelen. Nabijheid als we ons alleen voelen. Vernieuwing als we ons star voelen worden in ons denken. Een nieuw hart om opgewekt te leven als kinderen van God.
Lege handen moeten open handen worden
We kunnen onze lege handen wegstoppen, omdat we niet durven erkennen dat we met lege handen staan. We kunnen vol verdriet staren naar onze lege handen, omdat we ons machteloos en vertwijfeld voelen. Maar de kunst is om lege handen te openen en uit te strekken naar God zelf. Door de Geest geleid maken we in elke kerkdienst die beweging: onze lege handen ontdekken en ze uitstrekken naar God om dan verwonderd en diep dankbaar te zijn om waarmee hij onze lege, geopende handen vult. En elk gebed kun je voor jezelf ook zo beginnen: kijk naar je lege handen en vraag je af wat je ermee gaat doen. Wegstoppen of uitstrekken naar God?
Heer, wij komen met lege handen
vol verlangen naar meer van U.
Laat Uw vuur in ons midden branden.
Leid ons naar U, kom nu.
Hier ben ik Heer.
Hier, in Uw aanwezigheid vind ik vrede, rust en vrijheid.
Jezus, ik dorst.
Mijn verlangen gaat uit naar U, Jezus, naar U alleen.
Heer, wij bidden met open handen
om vervulling en nieuwe kracht.
Raak ons aan, breng herstel, verander.
Kom en vernieuw ons hart.
(Tekst: Hans Maat © 2018 Stichting Sela Music)
