
Het verlangen om God te zien
Kent u dat ook, dat verlangen om iets van God te mogen zien? Dat is niet verkeerd, u verblijft dan in goed gezelschap. Mozes wilde ook graag God zien. Mozes notabene, de man die in de Tent der Samenkomst, de Tabernakel, met God sprak. Zoals u en ik met elkaar spreken. Hij had ook in de wonderen die hij namens God mocht doen God gezien. Genoeg manieren dus om iets van God te ervaren. Maar toch was dat niet genoeg voor Mozes.
Misschien zou je verwachten dat God boos zou reageren en hem terecht zou wijzen. Hem verwijten dat hij toch geen klagen had. Hij mocht met God spreken en Zijn wonderwerk verrichten. Maar God wordt niet boos. Hij stemt Mozes dit verzoek toe. Maar hij mag God alleen van achteren zien. Lees maar na in Exodus 33 : 18 t/m 23 en hoofdstuk 34. En wat dat uitwerkt is onvoorstelbaar. Zelfs alleen maar God van achteren zien is al zo geweldig dat Mozes’ gezicht straalde als de zon. De Israëlieten konden het niet aanzien en Mozes moest zijn gezicht bedekken met een doek.
En hoe is dat nu met ons? Wij hebben toch al iets van God gezien? Namelijk Jezus Christus Zijn eniggeboren zoon. Wie Jezus heeft gezien, die heeft God gezien, want zo zegt Jezus zelf; Wie mij kent kent de Vader. Johannes 14. Dus in Jezus ontmoeten wij God de Vader in zijn onuitputtelijke liefde, zijn barmhartigheid en Vaderlijke zorg. Jezus en de Vader zijn één. Jezus is in de Vader en de Vader is in Jezus. Wij kunnen dus door Jezus te leren kennen God leren kennen. God zien dus.
Maar toch leeft er bij ons vaak nog het verlangen om iets van God te mogen ervaren.
Nu dat kan. Maar dan moeten we daar wel voor open staan. Wij zijn vaak degenen die met onze rug naar het licht gaan staan en dan in het duister staren. We behoeven ons slechts om te keren of anders gezegd te bekeren. Met ons gezicht naar het licht gaan staan. Wij zijn vaak zelf de oorzaak ervan dat we niets van God ervaren, omdat we zelf allerlei blokkaden opwerpen; onze arwaan, eigendunk, trots, onze beperkte kennis, onze eigen wijsheid.
Maar God laat zich zien, wie maar wil kijken.
Hoe dan ?
In Zijn zorg voor ons, mede ook in de gemeenschap van zijn Kerk. Dat is zelfs in de wereld te zien. Johannes 17 : 21 zegt; “Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden”.
Dus concluderend wij kunnen iets van God ervaren in het samen leven in de Gemeente.
Daar gebied de Here Zijn zegen, Psalm 133. Dus in onze omgang met elkaar kunnen we iets van God ervaren. Als we liefdevol aandacht voor elkaar hebben, tijd voor elkaar maken, elkaar aanvuren en opbeuren en aansporen. Wanneer we er voor elkaar zijn.
Onze belijdenis leert ons dat God werkt via de middellijke weg. Dat wil zeggen met de middelen die voor handen zijn. En één van die middelen zijn wij, mensen.
Ga daarom het gesprek met elkaar aan, steun elkaar, wees er voor elkaar. Dan zal zelfs de wereld, die van buiten naar binnen kijkt, zien dat we bij Jezus horen.
Daar verlang ik naar, u ook ?
Een goed Startweekend toegewenst.
F.L.