Vindt u dat ook griezelig en eng, wanneer je niet weet wat er gaat gebeuren ?
Je wordt gevraagd iets te doen, ergens heen te gaan waarvan je niets weet. Dan komt het aan op vertrouwen en moed.
Zo iets overkwam Abraham. Het staat beschreven in Genesis 12. De Here droeg Abraham op zijn land, maagschap staat er in de oude vertaling, te verlaten. En te gaan naar een land dat de Here hem wijzen zou. Daar was vertrouwen en moed voor nodig. Je laat zomaar alles achter. Je hele bestaan. Je zekerheden, zoals je maagschap. Dat woord maagschap lijkt op ons woord kostgronden. Het is de grond waarop je de gewassen verbouwd of waarop je je vee laat grazen, waarvan je leeft, dat je een goed bestaan garandeert. En dat moest Abraham allemaal achterlaten, voor waardeloos houden. Hij moest vertrekken en alleen vertrouwen op Gods woord, op Zijn belofte. Wij zouden een onderpand vragen en niet zo maar afgaan op enkele woorden. Maar Abraham vertrouwd God op Zijn woord en gaat het avontuur met Hem aan. Hij gaat.
In Hebreeën 11 schrijft Paulus dat hem dat tot eer strekt, hem rechtvaardigt.
“Door zijn geloof ging Abraham, toen hij geroepen werd, gehoorzaam op weg naar een plaats die hij in bezit zou krijgen, en hij ging op weg zonder te weten waarheen”, vers 8.
Wij kijken tegen deze geloofsgetuigen op. Maar in deze tekst staat een woordje wat aangeeft waar het op aankomt; gehoorzaamheid. Wanneer we maar gehoorzaam God volgen. Ons houden aan Zijn woord. Ons toevertrouwen aan Zijn levende Woord; Jezus Christus, dan komt het goed.
Wij gaan een veranderingsproces in met de Voorhofgemeenschap. Een proces is een beweging. Niets ligt vast. We kennen de route niet en we weten niet waar we gaan uitkomen. Net als Abraham. Dat is griezelig, eng zelfs. Maar de geschiedenis van Abraham laat zien dat wanneer je dit avontuur met de Here aangaat de uitkomst vele malen mooier is dan je in je dromen had kunnen bedenken. Zijn naam zegt het al. Hij heette eerst Abram en hij werd Abraham; vader van vele volken.
Verandering kan griezelig en eng zijn, maar het geeft ook mogelijkheden en nieuw perspectief. Je moet misschien veel achterlaten, veel ( schijn ) zekerheden loslaten, maar je krijgt er zoveel voor terug. En wat zou het mooi zijn als we straks weer een bloeiende gemeente ervoor terug krijgen. Een gemeente waarin we leven in verbondenheid. Een gemeente waarin het geestelijk gesprek gevoerd wordt. Waarin we elkaar stimuleren, motiveren, in vuur en vlam staan door de Geest. Waarin we weer groeien naar ons hoofd Jezus Christus ( zie de Koepel ). Verlangt u daar ook zo naar ? Laten we dan in vertrouwen op weg gaan. Laten we de moed hebben die stap te maken. En van één ding mogen we zeker zijn, Hij is er bij. Hij verlaat niet wat Zijn hand begon ( psalm 138 : 8 ), hij maakt Zijn werk af. Met of zonder ons. Laten we ervoor zorgen dat we erbij zijn. Kom ga mee, het zal niet makkelijk zijn, maar het wordt mooi en het komt goed. Daar ben ik zeker van, want God gaat met ons, Immanuel.
F.L.