“Aandacht maakt alles mooier”, luidt een reclameslogan van een bekend meubelbedrijf. Maar hebt u dat zelf ook wel eens ervaren? Dat echte aandacht voor u, voor jou, goed doet. Iemand die nu eens echt met oprechte belangstelling naar je luistert. Iemand die niet alleen maar vraagt; hoe gaat het? Maar die ook naar het antwoord oprecht benieuwd is. Echte aandacht doet goed, is helend en komt uit een liefdevol hart. Laten we daar eens bij stilstaan in deze Wandelgesprekken, doormiddel van drie voorbeelden.

JOHANNES 20 : 11 T/M 18
DE TREURENDE
In dit eerste gedeelte zien we Maria Magdalena. Ze is helemaal uit het lood geslagen. Vol van verdriet. Want niet alleen haar Heer, waarvan ze zielsveel hield is dood. Ze hebben ook nog eens Zijn lichaam ‘gestolen’. Dat ze Hem aan de dood moest afstaan is al erg, maar nu heeft ze zelfs geen graf waar Hij in ligt om naar toe te gaan en zo dicht bij Hem te zijn. We weten hoe erg dat is, dat mensen zelfs geen graf hebben van hun geliefden. Dat maakt het verdriet nog groter. We kennen dat van mensen die niet meer terugkeerden uit de oorlog. Ze zijn gesneuveld, maar er is nooit en lichaam gevonden. Of van slachtoffers van de Watersnoodramp van 1953, die nooit zijn teruggevonden. Je kunt het dan niet afsluiten, want er ontbreekt iets. Namelijk een lichaam dat je ten rustte hebt gelegd. Je kent de plaats niet waar je geliefde rust. Dat overkomt Maria Magdalena nu hier ook, denkt ze. En ze is wanhopig en wanneer ze dan ook een gestalte ontwaard in de tuin, dan denkt ze dat het de tuinman is. Misschien weet hij wel waar ze hem naar toe hebben gebracht, denkt ze. Ze is zo verblind van verdriet, dat ze niet eens Jezus herkent. En dan volgt één van de ontroerendste scenes uit de Bijbel. Jezus, die ze aanziet voor de tuinman, zegt slecht één woord; “Maria”. Maar die stem dringt door haar verdriet heen. Die stem resoneert in haar hart. Liefdevol strekt hij zich naar haar uit. Het is de eerste maal dat Jezus zich, na Zijn opstanding, aan iemand persoonlijk vertoont. En Hij kiest daarvoor Maria Magdalena uit. Waarom? Omdat Hij haar kent, door en door en weet dat ze dat op dat moment nodig heeft. Hij rukt haar los uit haar diep verdriet. We kennen dat wel. Mensen die zo vastzitten in hun verdriet, dat daardoor hun leven eigenlijk stilstaat. Het slokt hun helemaal op en ze zitten er in vast. Maar Jezus bevrijdt Maria Magdalena van die knellende greep van verterend verdriet. Want Hij wil dat ze leeft. Leeft voor Hem en van Hem getuigd. En dat blijkt zo te werken, Maria Magdalena is er weer helemaal bij. Ze roept het uit: “Ik heb de Heer gezien!” Wat een troostvol gedeelte. Want ook wij mogen erop vertrouwen dat de Heer ons ziet. Dat Hij aandacht heeft voor ons. Dat Hij ons verdriet kent en er voor ons wil zijn. Hij heeft echte liefdevolle aandacht voor ons. In alle omstandigheden. ‘Echt waar’? Ja, echt waar, kijk maar verder mee.

LUCAS 24 : 13 T/M 35
DE VERWARDEN
Twee mannen zijn op weg naar huis. Het is een bekende weg, ze zijn die al zo vaak gegaan. Maar uit alles blijkt dat ze eigenlijk de weg kwijt zijn. Ze kunnen er met hun hoofd niet bij. Wat is er allemaal gebeurd de laatste tijd. Ze dachten dat ze wisten hoe het zou gaan, maar het bleek helemaal anders te lopen dan ze hadden verwacht. Hoe zit dit nu? Hoe kan dit nu? Ze zijn in opperste verwarring. Ze hadden verwacht dat hun Heer, koning zou worden over Jeruzalem en Israël. Ze hadden geroepen: “Gezegend Hij, die komt als Koning , in de naam van de Heer! Vrede in de hemel en eer aan de Allerhoogste”, Lucas 19 : 38. Maar daarna gebeurde er iets vreemds, Jezus werd helemaal geen koning, Hij nam niet de regering op zich. In tegendeel, Hij werd gearresteerd, veroordeeld en gekruisigd en is toen gestorven. Ze snappen er helemaal niets meer van. En dan is daar ineens die metgezel, die medereiziger. En Hij vraagt waarover ze het toch hebben. In hun verwarring is hun blik zo vertroebelt dat ze Hem niet eens herkennen. Ook dat kennen we wel. Je kunt zo verward zijn over alles wat er is gebeurd, dat je niet de oplossing ziet die toch duidelijk voor handen is. Of iemand kan zo verward zijn door de omstandigheden, dat hij of zij niet eens de mensen om zich heen herkent. Nu dat gebeurt hier nu ook. En kijk eens hoe Jezus dan reageert. Hij zegt; “Hebben jullie dan zo weinig verstand en zijn jullie zo traag van begrip dat jullie niet geloven in alles wat de profeten gezegd hebben”? En Hij begint hen de Schriften uit te leggen, die ze nota bene allang kenden. Hij zegt eigenlijk, denk nu eens na. Laat je hoofd niet op hol brengen door allerlei verzinsels. Laat je niet van de wijs brengen door de omstandigheden. Maar blijf bij wat je geleerd is. “Maar jij blijf bij alles wat je geleerd hebt en met overtuiging hebt aangenomen”, 2 Timotheüs 3 : 14. En wat hebben ze dan geleerd? Nu Jezus is niet te beroerd om ze dat weer eens in herinnering te brengen. Hij gaat zelfs die mijl extra met hen, letterlijk en figuurlijk. Hier krijgen wij een duidelijke aanwijzing wat we moeten doen, als we de draad kwijt raken, als we het niet meer weten. Jezus leert ons niet zelf te gaan zitten filosoferen, maar de Schriften te openen. Keer terug naar de bron, ad fontes. Zie je hoe Hij zich persoonlijk met hen bezig houdt. Hij heeft aandacht voor hun situatie, hun verwarring. En Hij wijst ze de weg. Door Zijn aandacht komen ze weer op het juiste pad. Kunnen ze verder. Dat wil Hij ook voor jou en mij doen. Zit je vol vragen, ga naar Hem. Lees Zijn woord en bid tot Hem. En Hij zal antwoord geven. Want Hij had hun en jou toekomst op het oog. Hij wil je inschakelen als Zijn getuige. En twijfel je nog, nou let dan eens hierop.

JOHANNES 20 : 24 T/M 29
DE TWIJFELAAR
Al vele van de discipelen hebben Jezus gezien. En dat verkondigen ze aan allen die het horen willen. Maar er is er één die zo zijn twijfels heeft. Kan dit waar zijn? Er is toch nooit iemand uit de dood teruggekomen? Ik weet het niet? Ik zou het willen geloven, maar mijn ratio zit me in de weg. Dit kan eigenlijk helemaal niet. Tomas is zeer sceptisch. En zeg nou zelf, is dat ook niet onze eerste reactie? Wij Westerse hoogopgeleide mensen hebben daar toch ook last van? Kan het scheppingsverhaal echt waar zijn? De evolutietheorie komt veel geloofwaardiger over. Maar men gaat eraan voorbij dat dit ook maar een theorie is, die niet afdoende is bewezen. Of is de Bijbel wel historisch correct. Kan dat wel allemaal kloppen wat er in het Oude en Nieuwe testament staat? Maar de archeologie heeft in de laatste honderdvijftig jaar zoveel bewijzen gevonden, die de Bijbel ondersteunen, dat je er vanuit mag gaan dat dit allemaal geloofwaardig is. Maar laten we eens naar Tomas kijken. Is zijn scepticisme zo vreemd? Je zou zeggen, ja, want hij heeft toch de opwekking van Lazarus meegemaakt. Ja, maar nu is de Heer zelf dood. Hij die deze wonderen juist deed. Je kan zijn twijfel wel indenken. Laten we maar niet te snel met ons oordeel klaar staan. Ook wij kunnen soms heel sceptisch reageren op de dingen die de Heer doet, bijvoorbeeld een wonderbaarlijke genezing. Maar wat doet Jezus nu? Wijst Hij Tomas af. Nee, Hij wijst Hem op de lichamelijke getuigen. Hij mag die zelfs aanraken, de eerste die de Opgestane mag aanraken. “Leg je vingers hier en kijk naar Mijn handen en leg je hand in mijn zij”. Zo helpt Jezus Tomas over zijn twijfel heen. Zodat Hij hem kan inschakelen in Zijn koninkrijk. De persoonlijke aandacht voor Tomas’ twijfel is er ook voor jou. Twijfel je, kijk naar de Getuigen en laat je overtuigen. Hij helpt je daarbij met Zijn Geest. Wij zien Hem zelf niet, maar Jezus zelf zegt: “Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven”. Kan dat? Ja, door Zijn liefdevolle aandacht kunnen we dat. Wend je daarom tot Hem, want Hij is er voor je, altijd en overal.
F.L.