Hebt u ze ook? Of doet u er niet aan? Goede voornemens. En passen goede voornemens eigenlijk wel bij een leven als christen? Zegt de Bijbel hier ook iets over? Laten we in deze Wandelgesprekken daar eens samen bij stil staan, aan het begin van dit nieuwe jaar. En zien of we er ook iets mee kunnen en / of we er wel wat met willen.

1 PETRUS 2 : 11 T/M 17

KIEZEN
Aan het begin van een nieuw jaar, nog een gezegend en voorspoedig nieuwjaar gewenst overigens, stellen mensen goede voornemens op. Ze willen afvallen, of meer tijd besteden aan familie en vrienden, of eindelijk eens aan die klus beginnen. Maar helaas zien we ook dat het vaak bij voornemens blijft. Uit onderzoek blijkt dat de meeste voornemens al voor half januari gesneuveld zijn. En dat is niet zo vreemd, want het leven van alle dag neemt weer zijn aanvang na het Kerstreces. Toch is daarmee niet alles gezegd. We moeten keuzes maken. En dat is niet eenvoudig. O ja, onder invloed van de kerstsfeer en met een glaasje in de hand, kom je gemakkelijk tot allerlei uitspraken, maar ze omzetten in daden is vers twee. Om nog maar niet te spreken over het volhouden. Toch moet dit voor een christen niet onbekend zijn. We moeten dagelijks kiezen; wil ik de Here dienen of ga ik mijn eigen weg? We noemen dat ook wel de dagelijkse bekering. Telkens doe je dingen verkeerd en dan moet je weer terug keren naar de beginsituatie, namelijk de vraag; Here wat wilt U dat ik doen zal? En telkens nadat we de Heer om vergeving voor onze zonden hebben gevraagd, nemen we ons voor om het nu goed te doen. Je maakt dus keuzes. Net als bij een goed voornemen voor het nieuwe jaar. Je kiest voor jezelf een doel. Ik wil…… Maar daar moet het dan niet bij blijven. Want het betekend dat je vanaf dat moment telkens weer de keus moet maken om dat doel ook te bereiken, elke dag opnieuw. Ik heb een zus en zij zegt altijd; ‘Ik heb geen goede voornemens voor het nieuwe jaar, want je kunt elke dag beginnen met de dingen anders aan te pakken’. En ze heeft volkomen gelijk. Je kunt er elke dag mee beginnen, om meer tijd te maken voor je familie of vrienden. Je kunt er elke dag mee beginnen om af te vallen. Je kunt elke dag beginnen aan die klus. Goede voornemens kunnen ook als excuus gebruikt worden om de zaken die je wilt aanpakken uit te stellen. Maar dan maak je de verkeerde keus. En als christen kan je er elke dag voor kiezen om het goede te doen. “Leid te midden van de heidenen een goed leven”, vers 12a. Wat is dat een goed leven? Dat is een leven zoals de Here het graag ziet. “Houd iedereen in ere, heb u broeders en zusters lief, heb ontzag voor God en eerbiedig de keizer”, vers 17. Dat laatste is met de woorden van Romeinen 13 : 1; “Iedereen moet de autoriteit van het bevoegd gezag erkennen, want er is geen gezag dat niet van God komt; ook het huidige gezag is door God ingesteld”. En verder kunnen we nog iets zeggen over een goed leven met Galaten 6 : 10; “Laten we dus, in de tijd die ons nog rest, voor iedereen het goede doen, vooral voor onze geloofsgenoten”. Een goed leven dus, dat is wat de Here van ons vraagt. Passen goede voornemens daar in? Jazeker, maar dan moet je er wel voor kiezen om ze ook uit te voeren. Want praatjes vullen geen gaatjes, luidt een bekend gezegde.

KOERSEN
‘Ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan’, hoor ik je zeggen. We constateerden al dat veel goede voornemens al sneuvelen voor half januari. Dan kan je jezelf dus afvragen, moet ik wel goede voornemens hebben? Als ze toch tot niets leiden. Maar dat is iets te snel gecapituleerd. Nee, je moet echt jezelf committeren om dat voornemen, dat doel te bereiken. Dat betekent dat je koers moet houden. En dat betekent weer dat je alles wat die koers bedreigt vermijdt. Wanneer een stuurman zich laat afleiden kan zijn schip zomaar uit koers raken en op de klippen lopen. Om koers te houden moet je dus vermijden dat je jezelf saboteert. Om een voorbeeld te noemen; als je wilt afvallen, moet je ervoor zorgen dat je geen snoep en chips en andere dikmakers in huis hebt. Wanneer je ze niet in huis hebt kan je ook niet in de verleiding komen om ze te eten. Koershouden dus. Niet makkelijk, maar wel noodzakelijk. Dat geldt ook voor de christen die een goed leven wil leiden. Maar hoe doe je dat dan? Want er is zoveel in het leven dat je van dat goede leven kan laten afdwalen. Paulus schrijft in Hebreeën 12 : 1; “Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten wij elke last van ons afwerpen, evenals de zonde waarin we steeds weer verstrikt raken, en vastberaden de wedloop lopen die voor ons ligt”. Paulus vergelijkt een goed leven met een wedloop, een wedstrijd. Hardlopers op de atletiekbaan. In het oude Griekenland werden er atletiekwedstrijden gehouden. De hardlopers liepen voor de eer van de stad waaruit ze kwamen. Maar langs de baan stonden omstanders, die soms gouden munten op de baan gooiden, om de hardlopers te verleiden hun race op te geven voor makkelijk geld. Wanneer een loper bukte om de munt op te pakken, kon hij winnen wel vergeten. Dan haalde hij zijn doel niet. Wat het mooie is aan deze tekst uit Hebreeën is dat om je doel van de wedstrijd te bereiken, moet je de zonde achter je laten. Zonde betekent; je doel missen. Het is dus belangrijk om koers te houden. Je moet er dus voor werken, ja, strijden om het goede leven te leiden. Je niet alleen voornemen om een goed leven te leiden, maar er alles voor overhebben en er alles voor laten, om dat leven zoals de Here dat graag ziet te leiden. Als christen heb je een verantwoordelijkheid. Want schrijft Johannes; “Dat wij God kennen weten we door dat we ons aan Zijn geboden houden”, 1 Johannes 2 : 3. Dat schept verwachtingen en verplichtingen, waaraan we ons niet kunnen en mogen onttrekken. Telkens moeten we keuzes maken om onze koers te houden. Dat is niet makkelijk, maar wel noodzakelijk. ‘Maar hoe doe ik dat dan?’

SLAGEN
Je moet elke dag het goede kiezen en je moet die koers vasthouden. Maar zoals gezegd dat is niet makkelijk. Daarin moet je jezelf trainen. Net als een atleet voor de wedloop. Hoe? Door de Bijbel te lezen, te bidden en naar de verkondiging van Gods rijke evangelie te luisteren. En er zijn assistent-trainers die je kunnen helpen. Broers en zussen in de Here, die samen met jou proberen te ontdekken wat de Here van ons vraagt in dit leven. Je staat er niet alleen voor. Er zijn geloofsgetuigen ( Hebreeën 12), die in de Bijbel vertellen over het leven met de Heer. Er is de gemeente van Christus, die je steunen wil en bijstaan. Maar dat moet je dan wel zelf willen. En het niet op eigen houtje het willen zien te rooien. Dat kan dan helemaal verkeerd aflopen en dat zou eeuwig jammer zijn. Petrus waarschuwt daar ook voor in vers 16 van onze Bijbeltekst; “Handel als vrije mensen, maar ook als dienaren van God, want u moet u niet achter uw vrijheid verschuilen om u te misdragen”. Hoe kan je er voor zorgen dat jou goede voornemens slagen, dat je slaagt in het leiden van een goed leven? Paulus zegt: “Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof”, Hebreeën 12 : 2a. Wie op Christus Jezus vertrouwd en zijn leven in Zijn handen legt, die zal slagen. Want in hem of haar woont de Heilige Geest, die in jou het willen en het werken werkt. Alleen dan komen goede voornemens tot hun doel en kunnen wij het goede leven tot eer van God leven. Goede voornemens? Geen probleem in, voor en door Christus.
F.L.