Waaraan hebt u houvast? Waaraan ontleend u zekerheid? En is die ook duurzaam? Of is het zo dat u eigenlijk geen houvast hebt? Bent u zoekende? Er zijn vele antwoorden mogelijk. In een serie in het Nederlands Dagblad, dat al jaren loopt, geven bekende en minder bekende Nederlanders daarop hun eigen antwoord. Wat is uw antwoord? En welk antwoord geeft de Bijbel? Laten we daar in deze Wandelgesprekken eens samen naar kijken.

HEIDELBERGSE CATECHISMUS, ZONDAG 1

HEEL MIJN LEVEN
Waaraan ontleen jij houvast? De één zegt aan mijn carrière, de ander aan mijn vernuft of mijn gezondheid, weer een ander aan mijn geld en goed. En er zijn zelfs mensen die hun houvast vinden in de liefde voor en van hun geliefden. Op een meer geestelijk niveau vindt de één houvast in spiritualiteit, de ander in meditatie en weer een ander bij één of andere filosofie. Begrijp mij goed, het zijn allemaal belangrijke en mooie dingen. Maar geeft dit echt houvast? Wat als dit allemaal wegvalt of je merkt dat die spiritualiteit en meditatie niet meer werkt. Wat dan? Jezus gebruikt in Mattheüs 7 : 24 t/m 27 een tekenend beeld. Hij heeft het over het bouwen van een huis. Je kan het ook zien als het bouwen van je levenshuis, je leven dus. Je kan een stevig steen en dus sterk huis bouwen, maar de echte test komt pas als het begint te stormen. Je kunt nog zo’n mooi levenshuis hebben opgebouwd met allerlei zekerheden, maar als het begint te stormen in je leven komt de werkelijke proef. Houdt dat huis stand? En dan heb ik het niet over een huis zoals in het sprookje van de drie biggetjes. Die hadden een huis van stro, hout of steen. Nee, het gaat hier over een stevig stenen huis. Maar wat hier bepalend is is de ondergrond, de basis, het fundament. Waarop heb jij je levenshuis gebouwd? Het mag nog net zo’n stevig stenen huis zijn, maar als je die op zand bouwt, dan lijkt het heel wat, maar het is niet veel soeps. Kijk maar; “Toen de regens neerstroomde en de beken buiten hun oevers traden en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in en er bleef alleen een ruïne over”, Mattheüs 7 : 27. Het leven kan over je heen spoelen en je helemaal in de ellende onderdompelen. Al die zekerheden die je zorgvuldig had opgebouwd weggevaagd worden. Allerlei tegenslagen kunnen op je inbeuken. Wat blijft er dan over van je houvast? Je carrière kan zomaar ophouden, door een misstap of gewoon doordat het pensioen komt. Je vernuft kan verdwijnen door dementie, bijvoorbeeld en je gezondheid kan je zomaar in de steek laten, doordat je plotseling ziek wordt. Duizenden Long Covid patiënten kunnen je dat vertellen. Je kan je geld en goed verliezen, door economische tegenslagen en zelfs de liefde van geliefden kan eindig zijn door echtscheiding of door overlijden. En daar sta je dan. Je levenshuis is een ruïne geworden. Maar er is een houvast dat je hele leven blijft. Wanneer je je levenshuis bouwt op dé rots. Jezus Christus en die gekruisigd. Hij is een houvast die het nooit begeeft. Waar je altijd op kunt rekenen, je hele leven lang. Hij bewaart je en beschermt je. Je kunt je aan Hem vastklampen. Zoals een drenkeling aan een reddingsboei. En weet je wat nu zo mooi is? Jouw houvast houdt jou vast! Altijd, daar mag en kan je op rekenen.

TOT NA HET EINDE
Jouw houvast houdt jou vast, zo zagen we. Maar waarom eigenlijk? Als je jouw leven in Zijn handen legt. De handen van Jezus Christus, de Zoon van God, God zelf. Dan geef je je over aan je Heer en Redder. Hij heeft jou vrijgekocht door Zijn offer aan het kruis. Daar betaalde Hij voor jouw zonden. En als je iets betaalt dan heb je iets gekocht. Zo heeft Jezus ons gekocht met Zijn bloed, losgekocht van Satan. We zijn nu het eigendom van Jezus Christus, onze Heer. Dan zou je kunnen zeggen; ja, maar dan ben je dus een slaaf. Want slaven worden gekocht. Maar dat is nu juist niet zo. We waren slaven, slaven van de Satan, slaven van de zonde. Dat was onze ellende. Zoals in de tijden van de slavernij. Veel slaafgemaakten uit Afrika hadden wrede meesters. Zo’n eigenaar kon doen met ze wat hij wilde, want ze werden niet als mens beschouwd, maar als goederen. Je kon een slaaf afranselen en zelfs doodranselen en er kraaide geen haan naar. Ze waren immers geen mensen, maar goederen. En daar kan je mee doen wat je maar wilt. Het koesteren, maar ook kapotslaan. Zo’n wrede meester was en is Satan ook. Hij lokt je met mooie beloften en verleidelijke dingen. Maar als je eenmaal in zijn macht bent, dan blijkt hij een hartvochtige en wrede meester. Die je voortdurend voortstuwt naar je eigen destructie. Die je chanteert met je zonden. En je zo in zijn greep houdt. Maar er gebeurden ook mooie dingen in de tijden van slavernij. Soms kocht iemand een slaaf vrij. Dan kan je zeggen, nou is die dus het eigendom van hem die vrijkocht. Maar het opvallende is nu dat een vrijgekochte slaaf echt vrij was en soms zelfs meedeelde in de erfenis van hem die de slaaf had vrijgekocht. Als een zoon of dochter dus. Zo ging het ook met ons. Jezus kocht ons vrij. Maar Hij wil van ons geen slaven maken. Nee, we mogen Zijn adoptie broers en zussen zijn. We worden kinderen van God. “Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken. Wij worden kinderen van God genoemd en dat zijn we ook”, 1 Johannes 3 : 1a. We zijn dus vrijgemaakt en vervolgens gepromoveerd. Geen slaaf meer, maar kind en daardoor erfgenaam. We horen bij God. En daarom houdt Jezus ons vast. Want Zijn bloedband is onverwoestbaar. Zo sterk zelfs dat Hij bij ons blijft niet alleen ons hele leven lang maar zelfs tot na het einde van ons leven. Een lijkwade heeft geen zakken. Je kunt geen geld of goed meenemen naar de eeuwigheid. O ja, soms werden er hele schatten mee gegeven in het graf. Denk maar eens aan het graf van Toetanchamon. Maar waar zijn al die schatten nu, bij hem in het hiernamaals? Nee, in het museum in Caïro. Niets, maar dan ook helemaal niet kan je meenemen. Maar Eén gaat er wel mee.

MET CHRISTUS ALLEEN
Jouw houvast houdt jou vast. Ja zelfs bij het sterven. Hij gaat met jou mee door de poort van het graf. En dat dat graf een poort is komt door Hem alleen. Hij heeft de dood overwonnen door op te staan uit de dood. Daarom mag je met Hem het eeuwige leven in. Met Jezus alleen en in en door Hem alleen. Hij is de rots waarop je eeuwig kunt bouwen. Wie zijn leven op Hem bouwt komt niet bedrogen uit. Geen storm in het leven kan daar tegenop, zelfs de dood niet. Al het andere geeft schijnbaar houvast, geeft schijnbaar zekerheid. Maar alleen Christus geeft houvast en zekerheid. Wie zijn leven in Zijn handen legt, die leeft beschermt. Die heeft een bloedband met Gods Zoon. En deze bloedband is onverwoestbaar. ‘Maar als ik niet trouw ben en af en toe van Hem weg dwaal’? Hij houdt jou vast. Hij is trouw, trouw tot in de dood, ja, zelfs tot na de dood. Hij laat niet zomaar los. Daarvoor heeft Hij Zijn Geest gegeven. Die wil in jou wonen. En die zal zorgen dat je weer terugkeert en Hem niet vergeet. Daarom kunnen we alleen maar dankbaar zijn. Voor wat Hij heeft gedaan en nog dagelijks voor ons doet en nog voor ons doen zal. En dat geeft troost, want dat is onze houvast. Want “Heer. U bent mijn leven, de grond waarop ik sta. Heer, U bent mijn weg, de Waarheid die mij leidt”, Lied 177 GK 2017. Die houvast wens ik u toe.
F.L.