Bent u ook weleens ontevreden over uw eigen gedrag of over iets wat u gezegd hebt? Misschien bent u ook weleens onnodig onredelijk naar iemand geweest. Of hebt u eens een sneer aan iemand gegeven waar u later spijt van hebt gekregen. Hebt u misschien eens ongezouten uw menig tegen iemand geuit waar u, toen u er later over nadacht, toch niet blij mee was. Zo kunnen we uit irritatie en ergernis soms dingen zeggen of doen, die op zijn zachtst niet netjes waren en op zijn hardst gemeen waren. Overigens zegt dat vaak meer over onszelf dan over die ander. Maar hoe moeten we dat nu zien in het kader van de zesde gelukkigverklaring; “Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien”, Mattheüs 5 : 8? Laten we daar eens bij stilstaan in dit Wandelgesprek.

JOHANNES 14 : 1 T/M 12

ZUIVER HART
Hebt u ook dat verlangen, om God te mogen zien? Mozes had dat wel. Hij had al zo vaak Gods stem gehoord en God had met hem een speciale relatie opgebouwd. Dus was dat verlangen in zijn hart opgekomen, dat hij God graag wilde zien. En toen hij dat aan de Here God vroeg deed Hij deze wens van Mozes in vervulling gaan, Exodus 33 : 18 t/m 23. Maar zelfs toen mocht hij Gods gezicht niet zien, want zegt God zelf; : mijn gezicht zul je niet kunnen zien, want geen mens kan mij zien en in leven blijven”, vers 20. Je kunt je dan afvragen waarom niet? Waarom kunnen wij God niet van aangezicht tot aangezicht zien? Waarom kunnen we God niet recht in de ogen kijken? Nou, wie de gelukkigverklaring leest voelt al nattigheid. Wie zuiver van hart zijn. Zeg eens eerlijk kan u dat van uzelf zeggen? Ik weet wel zeker, ik niet. En ook Mozes was niet zuiver van hart. Ook hij had verkeerde hartstochten gekend en ongerechtvaardigde woede, ja dat had zelfs geleid tot moord. En toch mag hij God zien. Maar wel alleen van achteren. God beschermt hem tegen zichzelf door Zijn hand voor hem te houden, als Hij voorbij gaat. En dat is maar goed ook, want als Mozes eerlijk naar zichzelf zou kijken, dan had hij misschien niet gevraagd wat hij vroeg. En zeg nou eerlijk als wij onszelf eens eerlijk in de spiegel in de ogen keken, wat zou jij dan zien? Het is dan maar goed dat we God niet recht in de ogen kunnen kijken. Want dat wordt zeker ons einde. En iets wat het zien van God voor gevolgen heeft blijkt later als Mozes van de berg neerdaalt. Zijn gezicht glanst, straalt en wel zo dat het voor het volk ondragelijk is en daarom bedekte hij zijn gezicht. Gods majesteit schitterde van hem af; “Hij wist niet dat zijn gezicht glansde doordat hij met de Heer had gesproken”, Exodus 34 : 29. En dat doordat hij alleen God van achteren had gezien. Wat moet dat licht dan verblindend zijn als je God in de ogen zou kunnen zien. Zegt Paulus niet in Hebreeën 12 : 29: “Onze God is een verterend vuur”. Nou, daar staan we dan. We lezen deze gelukkigverklaring en oeps, we realiseren ons, dat is dus niet voor mij weggelegd. Maar is dat zo? Zou Jezus dit zomaar hebben gezegd terwijl Hij wist dat niemand van ons een zuiver hart heeft? Prijst Hij ons zomaar gelukkig met iets dat sowieso niet voor ons bereikbaar is? Dat kan toch niet waar zijn? Nou gelukkig is dat ook niet waar, maar niet omdat wij zo goed zijn of dat verdient zouden hebben.

VIA CHRISTUS.
Hoe kunnen we dan toch God zien terwijl wij geen zuiver hart hebben? Dat kan door de persoon van de man die deze gelukkigverklaring uitspreekt. Hij, Jezus Christus, is de Zoon van God. Hij is zuiver, zonder zonden, Hij heeft een zuiver hart. En via Hem ontvangen ook wij een zuiver hart. Druiven kunnen alleen volgroeien en volle rijpe vruchten worden, waaruit zuivere wijn kan worden gemaakt, als de ranken aan de wijnstok blijven hechten. Zonder die wijnstok verliezen de ranken hun kracht, vallen op de grond en rotten ze weg. Jezus is die wijnstok en wij zijn de ranken, zo verteld Hij ons in Johannes 15 : 1 t/m 8. En dan zegt Hij: “Blijf in Mij, dan blijf ik in jullie”, vers 4a. Let op, hier wordt het geheim van het geloof onthuld. Wie in Jezus blijft, die heeft Jezus in zich. Hij deelt dan volkomen in de rijkdom van de Heer. Jezus vult dan alles aan wat bij ons ontbreekt. Wij kunnen nog geen 1% goed doen, we zijn zondig van aard. Maar Christus vult ons aan tot 100%. En Zijn Vader, God, ziet ons aan door Hem. Calvijn zegt het zo; God ziet ons aan door de bril die Christus heet. Dus ookal hebben we van onszelf geen zuiver hart, Christus vult dit volmaakt aan, zodat we zuiver zijn in de ogen van Zijn Vader. Daarvoor is Hij gestorven op Goede Vrijdag, daarvoor heeft Hij betaald voor onze zonden toen Hij aan het kruis hing. Tussen hemel en aarde hing Hij, aan het vloekhout. En zo werd Hij de brug tussen de Hemel en de aarde, die het contact tussen God en mensen weer mogelijk maakte. En daarom kan Jezus deze gelukkigverklaring volmondig uitspreken. Zo zullen wij eens God zien. Maar Jezus doet nog meer. Kijk maar wat Hij in onze Bijbeltekst zegt. We kunnen nu al God zien. Hoe dan? Door naar Jezus te kijken. Hij en de Vader zijn één; “Ik ben in de Vader en de Vader is in Mij”, vers 11. Dus als je Jezus ziet dan zie je de Vader. En wat zien we dan? Jezus is liefdevol en in liefde bewogen met de mensen. Hij heeft het goede met iedereen voor. Ja, zelfs zo dat Hij Zijn leven overheeft voor Zijn vrienden. Jezus zegt dus eigenlijk, kijk nu eens, zoals ik ben zo is de Vader. Zo Vader zo Zoon. Waarom denk je anders dat de Vader Zijn Zoon gezonden heeft? Onthoudt daarom; “Als jullie Mij kennen zullen jullie ook Mijn Vader kennen en vanaf nu kennen jullie Hem, want jullie hebben Hem zelf gezien”, vers 7.

GOD ECHT ZIEN
‘Ja’, zal je misschien zeggen, ‘maar dat is nog niet echt God zien, zoals Mozes God had gezien, maar dan van achteren’. Dat is waar. Maar met de ogen van het geloof, kunnen we nu al God zien. We mogen Hem kennen in wie Hij is, wie Hij voor ons wil zijn. En dat kan door naar Jezus te kijken. Maar dan moet je wel in die Zoon geloven. En niet alleen dat, dan moet je een relatie met Jezus Christus hebben. God is een God van relaties, dat zag je al bij Mozes. Maar dat geldt ook voor ons. Bovendien dat houdt het ook in “Blijf in Mij, dan blijf ik in jullie”, dat kan niet zonder een relatie. Jezus is niet iemand die je als een zakagenda in je binnenzak steekt en dan is het wel goed. Nee, je moet een relatie met Hem hebben. Met Hem in gesprek zijn, via je gebed. Hem laten delen in je leven van alle dag. Je steeds afvragen; wat wilt u dat ik doen zal. Je leven in Zijn hand leggen dus, zo wordt Hij je Heer en Redder. Echter nu hier op aarde staat Jezus Christus tussen ons en Zijn Vader in, je zou kunnen zeggen Hij is die beschermende hand van God, die er voor zorgt dat wij nu Vader nog niet van aangezicht tot aangezicht hoeven te zien. Maar we zien al meer dan Mozes zag, want we zien Jezus. En wie Hem ziet ziet de Vader. Maar het is nog mooier. Want als je jouw levensweg met Hem gaat, dan gaat Vader met je mee. Want Hij en de Vader zijn één. En wanneer zien we God dan echt? Straks op het moment dat we met Hem en de Zoon zullen leven op de nieuwe Hemelaarde. Dan zullen we God in de ogen mogen kijken, want dan kan het ook. Want dan is er geen zonde en dood meer en ook de gevolgen daarvan zijn er niet meer. Dan; “Gods woonplaats is onder de mensen, Hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn”, Openbaring 21 : 3. En dan volgt een aandoenlijk beeld. Vader wist alle tranen uit onze ogen. Zoals een liefdevolle vader nu al bij zijn kind doet, vers 4. Is dat niet fantastisch! Zo is onze Vader, kijk maar naar Jezus. Zo Vader zo Zoon.
F.L.